Nou …, spoorslags naar het tuincentrum voor een zak potgrond…., dat hoeft nou ook weer niet.
Maar wat was het geval ?
Aan het einde van de 19e eeuw werden de eerste elektrische klokken ontwikkeld, die op een batterij konden lopen. Dat was meestal m.b.v. een “cel” (galvanisch element) van plaatjes zink en koper, gescheiden door een geleidende massa. Draadjes daaraan geven een elektrische spanning. Luigi Galvani (1737-1798). https://nl.wikipedia.org/wiki/Luigi_Galvani
Alexander Bain (1811-1871) patenteerde al een variant hierop van zink- en koperplaten die op ong. 1 meter diepte in dampige, goed geleidende grond (ionenbrucke plaatje hierboven) werden begraven en dan aan de bedradingsuiteinden een potentiaalverschil leverden van ~ 1 Volt.
Rond 1910 werd e.e.a. nog eens “overgedaan” door Bentley, die zelf z’n “regulateurs “ vernoemde naar dit kunstje: The Earth driven Clock.
Deze klokken kon lopen op een spanning van slechts 0,93 Volt.
Je moest wel wat gaten in de vloer hebben om de klok te verbinden met z’n ondergrondse kracht…bron….
Recent werd er weer zo’n Bentley Earth driven Clock geveild bij het (veel klokken) veilinghuis “de Jager” in Goes.
Zie ook voor meer een grotere/mooiere foto’s:
https://www.veilinghuisdejager.nl/nl/veilingen/catalogus/_142052
https://www.bonhams.com/auctions/16818/lot/100/
https://www.davewestclocks.co.uk/bulle-and-Eureka/BentleyElectric.htm
https://www.benwrightclocks.co.uk/clock.php?i=442